Tak to już jest, że zawsze ktoś musi być pierwszy, ktoś przeciera szlaki, jest pionierem na nieznanym terenie.
Na polu fotografii reportażowej był nim Irlandczyk z pochodzenia - Matthew B. Brady. Wybrał sobie niełatwe zadanie, ale był w tym wytrwały, ambitny i konsekwentny. I bardzo zdolny. Myślę, że warto poświęcić mu kilka linijek tekstu, parę spojrzeń na jego zdjęcia, chwilę zadumy nad jego ciekawym, ale też i trudnym życiem, które wypełnione pracą i ludźmi, zakończyło się dla niego w biedzie i osamotnieniu...
Matthew B. Brady (ok. 1822 - 1896 r.) – amerykański fotograf, autor portretów amerykańskich osobistości (w tym prezydentów, zwłaszcza Abrahama Lincolna) i zdjęć z wojny secesyjnej.
Na polu fotografii reportażowej był nim Irlandczyk z pochodzenia - Matthew B. Brady. Wybrał sobie niełatwe zadanie, ale był w tym wytrwały, ambitny i konsekwentny. I bardzo zdolny. Myślę, że warto poświęcić mu kilka linijek tekstu, parę spojrzeń na jego zdjęcia, chwilę zadumy nad jego ciekawym, ale też i trudnym życiem, które wypełnione pracą i ludźmi, zakończyło się dla niego w biedzie i osamotnieniu...
Matthew B. Brady (ok. 1822 - 1896 r.) – amerykański fotograf, autor portretów amerykańskich osobistości (w tym prezydentów, zwłaszcza Abrahama Lincolna) i zdjęć z wojny secesyjnej.
Matthew B. Brady
(źródło: pl.wikipedia.org)
Matthew
Brady został jednym z pierwszych uczniów Morse’a (który był
wynalazcą telegrafu i znawcą techniki wykonywania dagerotypów),
Samuel Morse
(źródło: pl.wikipedia.org)
kilka lat później otworzył w Nowym Jorku własne studio
fotograficzne, wykonujące portrety. Jego studio stało się jednym z
najważniejszych w mieście, odwiedzanym przez sławnych polityków,
pisarzy, aktorów i duchownych. Pozwoliło mu to nawiązać
znajomości w tych kręgach. Portrety te wieszał w swoim studiu,
przyciągając tym samym rzesze klientów. Po ślubie z Juliet Handy
przeniósł swoje studio do Waszyngtonu,
gdzie jednym z jego stałych klientów był Abraham Lincoln,
zamawiający portrety, które wykorzystywał w swojej kampanii
prezydenckiej.
Lincoln był jednym z 18 prezydentów Stanów Zjednoczonych, dla
których wykonywał portrety.
Wraz
z postępem technicznym w latach 50. XIX wieku dagerotyp został
wyparty przez nowe sposoby wykonywania zdjęć. Brady używał m.in.
szklanych negatywów o wymiarach do 22 × 17 cali .
Później, wraz z nastaniem mody na kolekcjonowanie fotografii,
wizerunki znanych postaci wykonywał w formie carte de visite.
W tym czasie zaczął bardzo poważnie cierpieć z powodu
postępującej utraty wzroku.
Wojna
secesyjna, która wybuchła w 1861 r. była pierwszym dokładnie
obfotografowanym konfliktem zbrojnym. Została utrwalona przez
fotografów na tysiącach zdjęć, które jednak nie przedstawiały
bezpośrednich działań wojennych, lecz głównie sceny statyczne,
pozowane, poległych, pola po bitwach, działania na tyłach frontu.
Wynikało to z ówczesnych możliwości technicznych fotografii,
które wymagały naświetlania zdjęcia przez kilka sekund i tym
samym uniemożliwiały wykonanie ostrego zdjęcia dynamicznej sceny
bitewnej.
Brady
– a dokładniej jego dwudziestoosobowy zespół –
fotografował wojnę od samego początku. Dzięki swoim szerokim znajomościom z politykami zorganizował
specjalne wagony do przewozu sprzętu fotograficznego i zaopatrywał
członków swojego zespołu w materiały. Ich zdjęcia Brady
wystawiał - oferując ich kupno - w swoim studiu.
Brady
w czasie wojny wydał 100 tys. $ na zrobienie ok. 10 tys. płyt,
licząc na to, że uda mu się je sprzedać. Tak się jednak nie
stało. Realistyczne zdjęcia wojenne tak bardzo różniły się od
wystudiowanych obrazów malarskich, że niewielu było chętnych, by
je kupować.
Obóz wojsk Konfederacji
(źródło:www.szerokikadr.pl)
Ranny żołnierz z regimentu żuawów
(źródło: www.szerokikadr.pl)
Śmierć konfederata
(źródło: http://www.dokumentalisci.pl/)
Brady w związku z tym popadł po wojnie w problemy
finansowe, do których przyczyniła się ogólna sytuacja ekonomiczna
i wiążący się z nią spadek zapotrzebowania na portrety. Był
zmuszony do sprzedaży swojego studia, a w roku 1868 ogłosił
bankructwo.
Spowodowało to u niego depresję, którą
pogłębiła śmierć żony w roku 1887, następnie popadł w alkoholizm. W 1895
został ranny, w wyniku potrącenia przez tramwaj. Wkrótce później
przeniósł się z Waszyngtonu do Nowego Jorku. Komplikacje
powypadkowe nie pozwoliły mu na zrealizowanie zaplanowanego
pokazu latarni magicznej (najprostszy
aparat projekcyjny rzutujący obraz ze szklanych przeźroczy) ze
zdjęciami z wojny secesyjnej.
latarnia magiczna
(źródło: pl.wikipedia.org)
Niewiele później, 15. stycznia 1896,
zmarł osamotniony na dobroczynnym oddziale Presbyterian Hospital w
Nowym Jorku i został pochowany za datki kombatantów.
(biografia- źródło: pl.wikipedia.org)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz