K jak kalimera cz. 7 Listy do Koryntian

Hymn o miłości

1 Gdybym mówił językami ludzi i aniołów,
a miłości bym nie miał,
stałbym się jak miedź brzęcząca
albo cymbał brzmiący. 

2 Gdybym też miał dar prorokowania
i znał wszystkie tajemnice,
i posiadał wszelką wiedzę,
i wszelką [możliwą] wiarę, tak iżbym góry przenosił.
a miłości bym nie miał,
byłbym niczym. 

3 I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją,
a ciało wystawił na spalenie,
lecz miłości bym nie miał,
nic bym nie zyskał. 

4 Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości,
nie szuka poklasku,
nie unosi się pychą; 

5 nie dopuszcza się bezwstydu,
nie szuka swego,
nie unosi się gniewem,
nie pamięta złego; 

6 nie cieszy się z niesprawiedliwości,
lecz współweseli się z prawdą.
7 Wszystko znosi,
wszystkiemu wierzy,
we wszystkim pokłada nadzieję,
wszystko przetrzyma. 

8 Miłość nigdy nie ustaje,
[nie jest] jak proroctwa, które się skończą,
albo jak dar języków, który zniknie,
lub jak wiedza, której zabraknie. 

9 Po części bowiem tylko poznajemy,
po części prorokujemy.
10 Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe,
zniknie to, co jest tylko częściowe. 

11 Gdy byłem dzieckiem,
mówiłem jak dziecko,
czułem jak dziecko,
myślałem jak dziecko.
Kiedy zaś stałem się mężem,
wyzbyłem się tego, co dziecięce. 

12 Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno;
wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w twarz:
Teraz poznaję po części,
wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany. 

13 Tak  więc trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy:
z nich zaś największa jest miłość.

 1 List do Koryntian 13, 1-13

Św. Paweł przebywał w Koryncie w czasie swojej II podróży apostolskiej, 

datowanej na lata 50-52, zatrzymał się tam najdłużej z całej swojej wyprawy - około półtora roku, może nawet trochę dłużej. 

Natomiast same Listy do Koryntian powstały w Efezie, 

gdzie św. Paweł przebywał w czasie swojej III podróży misyjnej (53 - 58 r.) w drodze powrotnej do Antiochii Syryjskiej. 

Główną przyczyną napisania tych listów był problem kazirodztwa, ale zanim dotknął tego tematu zwrócił uwagę na nieporozumienia dotyczące niezrozumienia idei małżeństwa chrześcijańskiego, które było tam wówczas niedoceniane. Naturalnym bowiem motywem zawierania małżeństw w Koryncie w rozumieniu hellenistyczno-rzymskim nie była miłość, 

ponieważ uznawano wówczas, że nie była ona potrzebna między małżonkami, gdyż kobieta traktowana była przedmiotowo - taka była norma społeczna w ówczesnej rzeczywistości. 

Św. Paweł zwracał wspólnocie w Koryncie uwagę, 

że miłość jest fundamentem w relacjach międzyosobowych, i że małżonkowie  powinni ślubować sobie nawzajem wytrwałość w miłości. 

Zatem "Hymn o miłości", nazywany też "Hymnem do miłości" 

opowiada o miłości w bardzo szerokich kategoriach, by pokazać, 

że właśnie ona jest elementem fundamentalnym. 

(notatki z konferencji ks. dr. R. Mazura SDB)

Powyżej fragment Listu do Koryntian wyryty na pomniku, który znajduje się w Koryncie,

a poniżej widok na ruiny Koryntu